Karım Öldükten Sonra Oğlunu

Telefondaki ses sakin ama kararlıydı; derinlere gömdüğüm bir geçmişin nazik bir hatırlatıcısıydı. Bir parça korkuyla karışık merak beni ele geçirdi. Uzun zamandır o çocuğu düşünmemiştim; yoluma devam etmiştim, ya da öyle sanıyordum. Ama şimdi geçmiş bana ulaşıyor, dikkatimi ve onayımı talep ediyordu. Cumartesi, kalın bir belirsizlik bulutuyla geldi. Sanat galerisine adım attığımda, içimde bir duygu karmaşası oluştu. Canlı resimler ve meraklı izleyicilerle dolu odayı taradım. Onu, bir zamanlar hiç düşünmeden kenara attığım çocuğu arıyordum. Gözümün önünde çarpıcı bir tablo vardı. Genç bir çocuğun yüzü, masumiyet ve gücün mükemmel bir karışımıydı. Bana bakan gözler tanıdıktı, ürkütücü bir şekilde. Onun gözleriydi. Kalbim hızla çarparak bir adım daha yaklaştım ve altındaki plakayı fark ettim: “Bilmeden yolumu şekillendiren adama. Devamını okumak için diğer sayfaya gecebilirisniz..