destek makinelerini
O gün, sıhhat ekibi zor bir karar verdi: rastgele bir iyileşme sendromu yoksa, hayat destek sistemlerinin bağlantısını keseceklerdi. Aileye esasen haber verilmişti. Bu korkunç aşaması atmadan önce, sadık dostu – Lari isminde ufak bir köpeğin – odaya girmesine izin verdiler.
Lari hala bir köpek yavrusuydu ama esasen K9 birimindeki subayla eş güdümlü vazife yapıyordu. Çok şey paylaştılar: eğitim, gece vardiyası, tehlike, karşılıklı güven. Köpek steril odaya getirildi – tereddütle öne çıktı, kulakları geriye yatırıldı, büyük gözleri kaygı ve baş karışıklığıyla parlıyordu. Lari, hareket etmeyen sahibini görünce davranışı değişti. Yavru dondu, hareket etmeyen durdu ve tanıdık yüzü dikkatlice inceledi. Bir saniye sonra, birdenbire yüksek sesle havlamaya başladı – keskin ve ısrarcı, sanki insanının uyanmasını istiyormuş gibi. Sonra, beklenmedik bir enerjiyle, doğruca yatağa atladı, sahibinin yüzünü kokladı ve sanki bir vardiyadan sonra diğer bir buluşmaymış gibi kuyruğunu salladı. Aniden tıbbi ekipman keskin bir bip sesi çıkardı ve monitörler sanki bilinmeyen bir sinyal almış gibi yanıp sönmeye başladı. Kalp atış sürati arttı, solunumu değişti.
— Neler oluyor?! — diye bağırdı hemşire odaya koşarken.
Doktorlar panikle içeri girdiler. Gözlerine inanamadılar: ekran kendi kendine soluk almanın ilk açık belirtilerini gösterdi. Polis memuru gözlerini kırpıştırdı, sonra parmaklarını hareket ettirmeye çalıştı. Köpek yavrusu mutlu bir şekilde havladı ve sanki onu tamamiyle hayata geri çağırıyormuş gibi burnunu yanağına sürttü.
Kimse bu fenomeni açıklayamazdı – belki de tanıdık koku, ses, köpeğin zenginliği beynin en derin mekanizmalarını tetiklemiş, hatırlamayı ve hayata isteğini uyandırmıştı. Subay zayıftı, ama bilincini geri kazandı ve uzun vakittir ilk kez bakışları direk sevinçli Lari’ye odaklandı. Hatta gülümsemeye çalışmış gibi görünüyordu.
Şoklarını zar zor atlatan hekimler bakıştılar ve içlerinden biri sessiz sedasız şu şekilde dedi: — Peki, dostum… Görünüşe göre onaa veda etmesine izin vermemiz boşuna değildi.